Uykuyu çok seviyorum. yatağa uzanıp yavaş yavaş sohbetimize başladığımız anları da, biterken beni yumuşakça kollarının arasından bırakmasını da, ürkütücü bir kabus sonrası kara pelerinini savururken çıkardığı sesle kendime getirmesini de... onunla hep aşığız. bazen günün ortasına beni avucuna aldığında biraz huysuz biraz nazlı ona başka zaman gelmesini söylüyorum. umarım alınmıyodur... burda sabahları uyku beni koca balkonumdan odama dolan güneşe teslim ediyor. bu çölün ortasında başka türlüsünü ikimiz de uygun görmüyoruz. Bu sabah daha yeterince sarsıcı terkedişini yaşamadan kendimi bu sarı ışıklı balkonda buldum. Gördüğünüz fotoğrafı çekerken bir yandan rüyamda fotoğraf makinemi 24. kattan aşağı düşürdüğümü görüyodum.
günaydın...
9 comments:
ah dostum, mektubunuzda dile getirdiğiniz şairane lakırdılarınız beni bir yaprak gibi titretti
ah mirim bilmez miyim o iri cüssenizin altında saklı hisli oğlan çocuğunu....
ben de geceleri hep kaciyorum ondan. o olmadan tek basima disari cikip eglenmek hosuma gidiyo. yada internet basindayken rahatsiz etmesin beni istoyorum.
ama mesela ertesi gun geceden kalmaysam cok seviyorum beraber, huzurluca takilmayi..
baskalarini onunlayken gormeye gicik oluyorum, oturma odasinda aile varken odada onunla vakit gecirmek hosuma gidiyo..vs vs vs
hehheee sen uykunun belalisisin
seso: kara sevdalım
"yatağa uzanıp yavaş yavaş sohbetimize başladığımız anları da, biterken beni yumuşakça kollarının arasından bırakmasını": "seni seviyorum ipek" anında ben.
bızım peder nasıl baktı asagıya
valla o balkonda durmadan sigara iciyodu evde icilmesine ragmen neden oldugunu cozemedik.
'gelin, fobinizi yenin!'
Post a Comment