buraya geldiğimden beri bazı uyaranlara karşı tepkim azaldı diyebiliriz. bunun böyle olucağını biliyordum fakat o garipseyen gözü açık tutmaya çalışmakta fayda görüyorum. yine geçenlerde artık sonuna gelmiş olduğumuz kornfleks kutusunun arkasında gördüğüm mutlu aile tablosu bana, 1960 başları amerika'sındaki "mad men era" demek istediğim dönemin basılı reklamlarını hatırlattı. bu bahsettiğim dönemin günümüzde doğu kültürü reklam sektörüne aynı tür bir naiflikle yansıyor olduğunu daha önce radyo reklamlarındaki fazla narrative ve "to the point" anonslardan dolayı da düşünmüştüm. bahsettiğim radyo reklamları:
-can you give me a ride?
-why don't you rent a car? it is 29 dirhems a day!
-WOW!! then take me to a car rental place!
gibi parodilerden ibaret.
anne kızın mutlulukla sarıldığı son kare de bu posta başlık bulan karedir.
şimdi kornfleksimizi afiyetle kaşıklayabiliriz.
