Bugün hangi konuda yazmayacağımdan bahsedeyim istiyorum size. Yukarıda gördüğünüz iki fotoğrafın garipliğini, nerdeyse bir cami gibi süslenmiş yalancı alışveriş merkezinin tunus pavyonunun ortasındaki starbucksın ne kadar KOMİK göründüğünü yazmak istemiyorum mesela... mesela dubainin sınır tanımayan kistchliğinden, dün sinemaya gittiğimden, yukarıdaki fotoğrafları koşturarak bir muhabir hevesiyle sizin için çektiğimden bahsetmeyeceğim. Bugün size, "bizim şantiye"de öğle tatilini; toz toprağın içinde botlarını ayak ucuna koyup baretini kafasına yastık yapıp uyuyarak geçiren, bildiğimiz türk ustalara göre üstü başı çok daha tertipli gurbetteki hintli ustalardan da bahsetmeyeceğim. Ya da bu ustaların geniş bir merdivende bir kadın mimarla karşılaştıklarında çıktıkları basamak kadarını geri inip yol verdiklerini anlatmayacağım. Bugün kültürler arası farklardan, beni kimlerin nereden okuduğuna duyduğum büyük meraktan ve yapılan yorumlara karşı duyduğum vefa hissindense başka birşeyler anlatmak istiyorum size. Birinin günlüğünü okur gibi hissedip rahatsız olduğunuz takdirde bu sayfayı kapatın. veyahut da önünüzdeki peephole'un ekranına bir öpücük kondurun. Evet sevgili okuyucu, bugün YABADABADUBAİ'de bazı şeyleri malesef size sunamıyorum. Fakat bitane resim yapmıştım, belki ona bakarsınız...
